Πυθαγόρειο Θεώρημα Σουφραζέτας

Πάμε πάλι μια επανάληψη στα αυτονόητα.

Και τούτο διότι, παλαιότερο άρθρο μου με τίτλο «σουφραζέτες και καθάρματα» έρχεται πάλι στο μυαλό μου, δίχως ωστόσο ίδιο περιεχόμενο.

Είμαι φεμινίστρια. Μέχρι το κόκκαλο. Μέχρι την τελευταία τρίχα των μαλλιών μου. Και το αποδεικνύω από την ημέρα που πάτησα το πόδι μου στο σχολείο. Δεν γουστάρω τα στερεότυπα και ποτέ δεν σκέφτηκα ότι δεν είμαι αρκετή λόγω μιας άποψης, ενός νοητού πυθαγόρειου θεωρήματος με υποτείνουσα μία αμόρφωτη και απαίδευτη μάζα λάσπης και προσκείμενες σε αυτή κάθε λογής «αληταριό».

Ναι, σε αυτό το άρθρο θα κράξουμε.

Από μικρή έμαθα ένα πράγμα. Να σέβομαι, να ακούω, να εμπιστεύομαι. Να αγαπώ τον άλλον άνθρωπο. Να βλέπω την ύπαρξή του και να δέχομαι ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Να καταλάβω γιατί άραγε πήγα σχολείο, γιατί διάβαζα εκείνον τον αναθεματισμένο τον Παπανούτσο στη Γ’ Λυκείου, γιατί – το κέρατό μου – μαθαίναμε απ' έξω την «Άρνηση» του Σεφέρη.

Δεν είμαστε όλοι το ίδιο, υπάρχει και η υποτείνουσα μίας αμόρφωτης και απαίδευτης μάζας λάσπης και οι προσκείμενες σε αυτή κάθε λογής «αληταριό».

Πέρα από τα παραπάνω, είμαι και γυναίκα (πριν από μερικά χρόνια δεν θα ψήφιζα, θα έπρεπε ήδη στα 25 μου να είχα παντρευτεί, θα ήταν αδιανόητο να έχω άνδρες φίλους, να βγαίνω μόνη μου τα βράδια, να φοράω κοντά ρούχα, να βάφομαι πολύ, να έχω σεξουαλική ζωή, να πίνω, να καπνίζω, να έχω άποψη, πτυχία, δικαιώματα, γλώσσα, στόμα, μυαλό).

Εντάξει, πολλά από αυτά ούτε σήμερα είναι αποδεκτά λόγω της αμόρφωτης και απαίδευτης μάζας λάσπης και τις προσκείμενες σε αυτή κάθε λογής «αληταριό».

 

Ο όρος Σουφραζέτες επινοήθηκε από την εφημερίδα Daily Mail σαν ένας υποτιμητικός χαρακτηρισμός για τα μέλη του κινήματος υπέρ του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες. Πόσο άραγε θίγεται ο αιματοβαμμένος παρθενικός ανδρισμός σας;

Ο ανδρισμός κάθε ανδρείκελου εκεί έξω, με μια γραβάτα, ¼ απολυτηρίου γυμνασίου, ένα πορτοφόλι πενηντάρικα σαν άλλος Ζαν Πολ Μπελμοντό γεννημένος ένα απόγευμα Κυριακής σε ένα προάστιο του Δυτικού Παρισιού. Και ο ανδρισμός κάθε γύναιου με επίκτητο μισογυνισμό από μία σκληρή μάνα, προσκολληθείσα σε έναν καλοφορεμένο ρόλο τον οποίο με περίσσιο θάρρος πρεσβεύει, διότι ποτέ δεν αποδέχθηκε ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο.

Υπάρχει και η υποτείνουσα μίας αμόρφωτης και απαίδευτης μάζας λάσπης και οι προσκείμενες σε αυτή κάθε λογής «αληταριό».