Χριστούγεννα λένε είναι εκεί που ανήκεις.

Έφτασε λοιπόν ο καιρός που όλοι γυρίζουμε σπίτια μας, στους γονείς, τους φίλους μας, τις παρέες, τους συγγενείς μας.

Αφήνουμε τις μεγαλουπόλεις, που επιλέξαμε ως φοιτητές, με τις γιγαντιαίες πλατείες τους, τα φωταγωγημένα μαγαζιά, τους άπειρους κατοίκους και τις τεράστιες λεωφόρους.

Αφήνουμε πίσω όσους γνωρίσαμε στις σχολές μας, τους καθηγητές μας, τα αμφιθέατρα και τις καταλήψεις.

Φεύγουμε με ένα λεωφορείο, κάπου το μεσημέρι, με μία βαλίτσα στα χέρια που δεν έχει μόνο ρούχα, παπούτσια και βιβλία.

Μια βαλίτσα γεμάτη αναμνήσεις καλοκαιριού και Σεπτεμβρίου.

Και με αυτή τη γιορτινή διάθεση γυρίζουμε πίσω.

Περιμένουμε να ανέβουμε λαχανιασμένοι τις σκάλες των σπιτιών μας, να σφιχταγκαλιάσουμε τους γονείς μας και να κοιτάξουμε με ευλάβεια και αφέλεια μικρού παιδιού τα παιχνιδιάρικα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου ενώ η μυρωδιά από τους αχνιστούς κουραμπιέδες και τα φρέσκα μελομακάρονα μας κατακλύζει. Να καθίσουμε κοντά τους, να νιώσουμε την αγκαλιά τους και να βλέπουμε την έκπληξη στα πρόσωπά τους ενώ τους αφηγούμαστε τα κατορθώματά μας.

Και μετά να βγούμε έξω και να χυθούμε στους δρόμους και τα σοκάκια της πόλης μας. Γεμάτα στολισμένες κολώνες, ήχους από παλιά τραγούδια και περαστικούς που έχεις δει πολλές φορές, και δεν είναι πια άγνωστοι. Να καθίσουμε με τους φίλους μας στις καφετέριες που συχνάζαμε, να πούμε τα μυστικά μας, τις εμπειρίες, τις γνωριμίες, τους έρωτες μας. Τα βράδια να επιλέγουμε πάλι εκείνα τα μικροκαμωμένα κρασάδικα, και να σιγοτραγουδάμε ενώ τα ποτήρια γεμίζουν συνέχεια με οινόμελο, ζεστό, μεθυστικό. Και άλλα βράδια, να επιλέγουμε το ξενύχτι. Εκεί που όλοι οι φοιτητές θα έχουν μαζευτεί να ακούσουν ξένα τραγούδια του συρμού και αγκαλιασμένοι, μεθυσμένοι να αφιερώνουν μερικά από αυτά σε παλιούς τους έρωτες.

Και μερικά απογεύματα που ο ήλιος δύει, να παίρνουμε τους ίδιους αυτούς φίλους μας απ΄το χέρι, με ένα κασκόλ, χρωματιστά γάντια και ένα ζεστό latte στο χέρι, και να χαζεύουμε τη στολισμένη πλατεία ενώ γεμίζουμε τη μνήμη των τηλεφώνων μας με χαζοχαρούμενες και γλυκανάλατες φωτογραφίες που θα μας κάνουν να δακρύζουμε τις δύσκολες μέρες του γυρισμού.

Θα μπορούσα να γράφω ώρες, ατελείωτες σελίδες. Αλλά νομίζω καταλάβατε τι είναι Χριστούγεννα, πραγματικά, αληθινά, παραμυθένια. Με μία δόση χρυσόσκονης πασπαλισμένα. Με ήχους από κουδουνάκια ενός δικού μας Άι Βασίλη, που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Με μία αύρα γιορτινή γεμάτη χαρά και καλοσύνη να κατοικεί τις ψυχές μας.

Καλές γιορτές σε όλους.